Biblia Hosanna
2 Piotra
1
(1) Szymon Piotr, niewolnik i apostoł Jezusa Chrystusa do tych, którzy dzięki sprawiedliwości naszego Boga i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, otrzymali wiarę równie cenną jak nasza.
(2) Łaska i pokój niech się wam pomnożą w poznaniu Boga i Jezusa, naszego Pana.
(3) Gdyż Boska Jego moc udzieliła nam wszystkiego, co potrzebne do życia i pobożności, poprzez poznanie tego, który nas powołał swoją chwałą i cnotą,
(4) przez które zostały nam podarowane cenne i wielkie obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami Boskiej natury, uciekając przed zepsuciem, które jest na świecie z powodu pożądliwości.
(5) Dlatego dołóżcie wszelkich starań, aby dodać do waszej wiary cnotę, do cnoty wiedzę,
(6) do wiedzy samokontrolę, do samokontroli wytrwałość, do wytrwałości pobożność,
(7) do pobożności życzliwe usposobienie względem braci, a do życzliwego usposobienia względem braci miłość.
(8) Gdy one będą w was obecne i będą się pomnażać, to nie dopuszczą, abyście byli bezczynni i bezowocni w poznaniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
(9) A komu ich brak, ten jest ślepy, a będąc krótkowzrocznym, zapomniał o oczyszczeniu ze swoich dawnych grzechów.
(10) Dlatego, bracia, jeszcze bardziej starajcie się umocnić wasze powołanie i wybranie! Tak bowiem postępując, nigdy się nie potkniecie.
(11) W ten sposób szeroko otworzy się przed wami wejście do wiecznego Królestwa naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa.
(12) Dlatego mam zamiar ciągle przypominać wam o tych sprawach, mimo że o nich wiecie i jesteście utwierdzeni w obecnej w was prawdzie.
(13) A uznaję za słuszne, aby, dopóki jestem w tym namiocie, inspirować was przez przypominanie.
(14) Wiem, że złożenie mojego namiotu nastąpi niebawem, jak to objawił mi nawet nasz Pan, Jezus Chrystus.
(15) Dołożę też wszelkich starań, abyście po moim odejściu stale sobie o tych sprawach przypominali.
(16) Daliśmy wam bowiem poznać moc i przyjście naszego Pana, Jezusa Chrystusa, nie jako ci, którzy uganiają się za zmyślonymi mitami, lecz jako naoczni świadkowie Jego wielkości.
(17) Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy doszedł Go od Majestatu chwały taki głos: To jest mój umiłowany Syn, w Nim mam upodobanie.
(18) I usłyszeliśmy ten głos, jak dobiegł z nieba, gdy byliśmy z Nim na Świętej Górze.
(19) A mamy jeszcze mocniejsze słowo prorocze i dobrze zrobicie, jeśli podążycie za nim jak za lampą, która świeci w ciemnym miejscu, zanim zaświta dzień i jutrzenka wzejdzie w waszych sercach.
(20) To przede wszystkim wiedzcie, że żadne proroctwo Pisma nie jest wynikiem osobistych przemyśleń,
(21) bowiem nie z woli człowieka zostało proroctwo niegdyś przyniesione, lecz wypowiedzieli je ludzie posłani przez Boga, natchnieni Duchem Świętym.
2
(1) Pojawili się jednak wśród ludu fałszywi prorocy, jak i wśród was będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzą zgubne herezje i wyprą się Władcy, który ich odkupił, sprowadzając na siebie samych rychłą zgubę.
(2) I wielu pójdzie za ich rozpustą, przez którą droga Prawdy zostanie znieważona.
(3) I z powodu chciwości będą wami kupczyć, posługując się zmyślnie dobranymi słowami; od dawna ciąży na nich wyrok a zguba ich nie śpi.
(4) Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził aniołów, którzy zgrzeszyli, ale wrzucił ich związanych pętami mroku do Tartaru, gdzie oczekują pod strażą na sąd,
(5) i nie oszczędził starożytnego świata, a tylko ósmego Noego, herolda sprawiedliwości, ocalił od potopu, który sprowadził na świat bezbożnych,
(6) również miasta Sodomę i Gomorę obrócił w proch i skazał na zagładę, dając przykład, co ma spotkać tych, którzy postępują bezbożnie,
(7) lecz uratował sprawiedliwego Lota, udręczonego przez rozpustne postępowanie nieprawych -
(8) zamieszkując bowiem wśród nich jako sprawiedliwy zadręczał dzień po dniu sprawiedliwą duszę nieprawymi czynami, które widział i słyszał -
(9) to wie Pan, jak wyratować pobożnych, a niesprawiedliwych zachować na karę w dzień sądu,
(10) a zwłaszcza tych, którzy idą za ciałem w żądzy zepsucia i lekceważą przełożonych, zuchwali i zarozumiali, nie ogarnia ich bojaźń nawet wtedy, gdy bluźnią chwałom.
(11) Tymczasem aniołowie, którzy przewyższają ich siłą i mocą, nie wypowiadają przed Panem bluźnierczego sądu przeciwko nim.
(12) Oni natomiast jak nierozumne zwierzęta, zrodzone by je zgodnie z naturą łapać i zabijać, bluźnią przeciwko temu, czego nie znają, toteż zginą jak one,
(13) otrzymując karę jako zapłatę za bezprawie. Oddawanie się rozpuście za dnia uznają za rozkosz, są plamą i hańbą, gdy pławią się w oszustwach, ucztując wspólnie z wami.
(14) Oczyma ciągle wypatrują cudzołożnic i nie przestają grzeszyć; wabią chwiejne dusze, serca mają wyćwiczone w chciwości, synowie przekleństwa.
(15) Zeszli z prostej drogi, zostali zwiedzeni, podążyli drogą Balaama, syna Bosora, który umiłował zapłatę niesprawiedliwości.
(16) Został jednak skarcony za swoje przestępstwo. Juczne, nieme bydle, przemówiło ludzkim głosem i powstrzymało szaleństwo proroka.
(17) Są oni źródłami bez wody i chmurami pędzonymi przez wicher, dla nich został przygotowany mrok ciemności.
(18) Mówiąc bowiem wiele i bez sensu, wabią żądzami ciała i rozpustą tych, którzy rzeczywiście uciekli spod wpływu pogrążonych w błędzie.
(19) Wolność im głoszą, a sami są niewolnikami zepsucia; czemu bowiem ktoś ulega, temu służy jako niewolnik.
(20) Jeśli bowiem uciekli od brudów świata dzięki poznaniu Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, a potem znów w nie uwikłani dają się im opanować, to ich stan końcowy jest gorszy niż początkowy.
(21) Lepiej bowiem byłoby dla nich nie poznać drogi sprawiedliwości, niż poznawszy ją odwrócić się od danego im świętego przykazania.
(22) Spełniło się na nich to, o czym słusznie mówi przysłowie: pies wrócił do swoich wymiocin, a umyta świnia znów tarza się w błocie.
3
(1) Umiłowani, piszą do was już ten drugi list. W nich obu poprzez przypominanie pobudzam wasz szczery umysł,
(2) abyście przypomnieli sobie słowa wypowiedziane przez świętych proroków i przykazania Pana i Zbawiciela [podane] przez waszych apostołów.
(3) To przede wszystkim wiedzcie, że w dniach ostatecznych przyjdą szydercy, pełni szyderstwa, podążając za swoimi własnymi żądzami,
(4) i mówiący: Co się stało z obietnicą Jego przyjścia? Odkąd bowiem zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak od początku stworzenia.
(5) Sami bowiem nie chcą tego dostrzec, że niebiosa były od dawna, a ziemia z wody i przez wodę powstała mocą Słowa Bożego,
(6) przez które ówczesny świat zginął zalany wodą.
(7) A teraz niebiosa i ziemia dzięki temu samemu Słowu są zachowane dla ognia na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi.
(8) A to jedno niech nie uchodzi waszej uwagi, umiłowani, że przed Panem jeden dzień jest jak tysiąc lat a tysiąc lat jak jeden dzień.
(9) Pan nie zwleka z [wypełnieniem] obietnicy, jak niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, nie chcąc, aby ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy doszli do nawrócenia.
(10) A dzień Pana przyjdzie jak złodziej. W tym [dniu] niebiosa przeminą z trzaskiem, ciała niebieskie, które świecą, rozpłyną się, a ziemia i to, co na niej, zniknie.
(11) Skoro to wszystko w taki sposób ulegnie zagładzie, jakimi powinniście być wy w świętym zachowaniu i pobożności,
(12) gdy oczekujecie i pragniecie gorąco przyjścia dnia Boga, w którym niebiosa zginą w płomieniach a ciała niebieskie, które świecą, roztopią się.
(13) Zgodnie z Jego obietnicą oczekujemy jednak nowych niebios i ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość.
(14) Dlatego, umiłowani, gdy oczekujecie na te [wydarzenia], starajcie się, abyście zostali przez Niego znalezieni nieskalani i nienaganni, w pokoju.
(15) A cierpliwość naszego Pana uważajcie za zbawienie, tak jak napisał wam również nasz umiłowany brat, Paweł, zgodnie z mądrością, która została mu dana.
(16) Tak też mówi we wszystkich listach, w których się o tym wypowiada, w których są pewne sprawy trudne do zrozumienia, które ludzie niewykształceni i chwiejni przekręcają, podobnie jak i pozostałe Pisma, na swoją własną zgubę.
(17) Tak więc wy, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, pilnujcie się, abyście nie porzucili własnych przekonań, uwiedzeni błędem [ludzi] nieprawych.
(18) Wzrastajcie natomiast w łasce i w poznaniu naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała i teraz i na wieki.