Biblia Hosanna
Tytusa
1
(1) Paweł, niewolnik Boga i apostoł Jezusa Chrystusa ze względu na wiarę wybranych Boga i poznanie prawdy, która jest zgodna z pobożnością,
(2) w nadziei życia wiecznego, które obiecał przed czasami wiecznymi Bóg, który nie kłamie,
(3) a we właściwym czasie objawił swoje Słowo w głoszeniu, które zostało mi powierzone z rozkazu naszego Zbawiciela, Boga.
(4) Do Tytusa, mojego prawowitego dziecka według wspólnej wiary. Łaska i pokój od Boga Ojca i od Chrystusa Jezusa, Zbawiciela naszego.
(5) Dlatego pozostawiłem cię na Krecie, abyś uporządkował to, czego nie dostaje, i abyś ustanowił po miastach prezbiterów, jak ci nakazałem.
(6) Jeśli ktoś jest nienaganny, mąż jednej żony, mający dzieci wierne, nie obwiniane o rozwiązłość lub niekarność.
(7) Biskup bowiem, jako zarządzający [w imieniu] Boga powinien być nienaganny, nie zarozumiały, nie skłonny do gniewu, nie nałogowy pijak, nie awanturnik, nie chciwy brudnego zysku,
(8) ale gościnny, miłujący to, co dobre, rozsądny, sprawiedliwy, święty, opanowany,
(9) trzymający się wiernego słowa zgodnego z nauką, aby był w stanie zarówno zachęcać w oparciu o zdrową naukę, jak i upominać tych, którzy się sprzeciwiają.
(10) Jest bowiem wielu nieposłusznych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza wśród tych, którzy są obrzezani.
(11) Trzeba im zatkać usta, gdyż oni całe domy wywracają, nauczając, czego nie należy dla haniebnego zysku.
(12) Jeden z nich, ich własny wieszcz, powiedział: Kreteńczycy to notoryczni kłamcy, złe bestie, brzuchy leniwe.
(13) Świadectwo to jest prawdziwe. Z tego powodu upominaj ich surowo, aby byli zdrowi w wierze
(14) i nie zajmowali się żydowskimi baśniami oraz przykazaniami ludzi, którzy odwracają się od prawdy.
(15) Dla czystych wszystko jest czyste, a dla skalanych i niewierzących nic nie jest czyste, ale skalany jest ich umysł i sumienie.
(16) Twierdzą, że znają Boga, a uczynkami temu przeczą. Są obrzydliwi i nieposłuszni, i do żadnego dobrego uczynku niezdolni.
2
(1) Ty natomiast mów to, co jest zgodne ze zdrową nauką:
(2) Starsi mężczyźni mają być trzeźwi, poważni, rozsądni, zdrowi w wierze, miłości, wytrwałości.
(3) Tak samo starsze kobiety: niech zachowują się, jak przystoi świętym, niech nie rzucają oszczerstw, niech nie uzależniają się od wina, niech nauczają tego, co dobre.
(4) Niech uczą młodsze kobiety rozsądku, aby kochały mężów i dzieci,
(5) aby były rozsądne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swoim mężom, aby nie bluźniono Słowu Bożemu.
(6) Tak samo upominaj młodszych, aby byli rozsądni.
(7) We wszystkim stawiaj siebie za wzór dobrych uczynków, w nauczaniu okazuj nieskazitelność, powagę,
(8) słowo zdrowe, bez zarzutu, aby przeciwnik został zawstydzony, nie mając o nas nic złego do powiedzenia.
(9) Niewolnicy niech będą poddani swoim panom, niech starają się im przypodobać, niech się nie sprzeciwiają,
(10) niech nie kradną, ale niech we wszystkim okażą się doskonale wierni, aby we wszystkim byli ozdobą nauki Zbawiciela, naszego Boga.
(11) Objawiła się bowiem łaska Boga, zbawienna dla wszystkich ludzi,
(12) która poucza nas, abyśmy odrzucili bezbożność i światowe pragnienia i żyli na tym świecie rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie,
(13) oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa,
(14) który dał za nas samego siebie, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić dla siebie lud wybrany, gorliwy w pełnieniu dobrych uczynków.
(15) To mów, tak zachęcaj i upominaj z całą powagą. Niech nikt cię nie lekceważy.
3
(1) Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom byli poddani i posłuszni, gotowi do każdego dobrego uczynku.
(2) Aby nikomu nie ubliżali, unikali kłótni, byli uprzejmi, ze wszystkimi ludźmi obchodzili się z wszelką łagodnością.
(3) Bowiem i my byliśmy dawniej nierozumni, nieposłuszni, zwiedzeni, zniewoleni przez żądze i różne namiętności, wiodąc życie w złości i zawiści, budzący obrzydzenie, nienawidzący siebie nawzajem.
(4) Lecz gdy objawiła się dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela, naszego Boga,
(5) zbawił nas nie na podstawie uczynków, które spełniliśmy w sprawiedliwości, ale na podstawie swojego miłosierdzia przez odradzającą kąpiel i odnowienie w Duchu Świętym,
(6) którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego,
(7) abyśmy usprawiedliwieni dzięki Jego łasce zgodnie z nadzieją stali się dziedzicami życia wiecznego.
(8) Słowo to jest godne wiary i chcę, abyś stanowczo obstawał przy tym, że ci, którzy uwierzyli Bogu, rozmyślali o tym, jak przodować w dobrych uczynkach. Jest to dobre i pożyteczne dla ludzi.
(9) Natomiast głupich dociekań i rodowodów, i sporów, i kłótni o Prawo unikaj; są bowiem bezużyteczne i próżne.
(10) Człowieka, który wywołuje rozłamy po pierwszym i drugim ostrzeżeniu unikaj,
(11) wiedząc, że jest on przewrotny i grzeszy, wydając wyrok na siebie samego.
(12) Gdy poślę do ciebie Artemasa lub Tychika, postaraj się przyjść do mnie do Nikopolis; tam bowiem postanowiłem przezimować.
(13) Zenasa, znawcę Prawa, i Apollosa zaopatrz należycie na drogę, aby niczego im nie brakowało.
(14) Niech i nasi uczą się przodować w dobrych uczynkach polegających na zaspokajaniu niezbędnych potrzeb, aby nie byli bezowocni.
(15) Pozdrawiają cię wszyscy, którzy są ze mną. Pozdrów tych, którzy okazują nam miłość w wierze. Łaska niech będzie z wami wszystkimi!