Biblia Hosanna
Efezjan
1
(1) Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, do świętych, którzy są w Efezie, i do wiernych w Chrystusie Jezusie:
(2) Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i od Pana Jezusa Chrystusa.
(3) Błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas w Chrystusie całym błogosławieństwem duchowym w niebiosach,
(4) ponieważ wybrał nas w Nim przed założeniem świata, abyśmy byli przed Nim święci i nienaganni w miłości,
(5) przeznaczył nas dla Siebie poprzez adopcję przez Jezusa Chrystusa zgodnie z upodobaniem Swojej woli,
(6) aby otoczyć chwałą Swoją łaskę, którą obdarzy nasł w Umiłowanym,
(7) w którym mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie występków według bogactwa Jego łaski,
(8) którą nam hojnie okazał w całej mądrości i zrozumieniu,
(9) dając nam poznać tajemnicę swojej woli zgodnie ze swoim postanowieniem, które powziął w Nim,
(10) aby poprzez zarządzenie wypełnienia się czasów połączyć wszystko w Chrystusie: to, co na niebiosach, i to, co na ziemi.
(11) W Nim zostaliśmy wybrani również i my, przeznaczeni zgodnie z wcześniejszym postanowieniem tego, który czyni wszystko zgodnie z zamysłem swojej woli,
(12) abyśmy się przyczynili do uwielbienia Jego chwały, którzy wcześniej złożyliśmy nadzieję w Chrystusie,
(13) w którym i wy usłyszeliście Słowo Prawdy, Ewangelię waszego zbawienia, w którego też uwierzyliście i zostaliście opieczętowani obiecanym Duchem Świętym,
(14) który jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na odkupienie, [które sprawi, że staniemy się Jego] własnością w celu uwielbienia Jego chwały.
(15) Dlatego i ja, gdy usłyszałem o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości do wszystkich świętych,
(16) nie przestaję dziękować za was, wspominając [was] w moich modlitwach,
(17) aby Bóg naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w Jego poznaniu.
(18) Niech oczy waszego serca zostaną oświecone, abyście zobaczyli, jaka jest nadzieja Jego powołania, jakie bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych,
(19) i jak wielki jest ogrom Jego mocy w nas, którzy wierzymy dzięki działaniu mocy Jego siły,
(20) która działała w Chrystusie, gdy wzbudziła Go z martwych i posadziła po swojej prawicy w niebiosach,
(21) Ponad wszelką zwierzchnością, mocą, siłą i panowaniem, oraz każdym imieniem, które jest wymieniane, nie tylko w tym wieku, ale i przyszłym.
(22) I wszystko poddał pod Jego nogi, a Jego ustanowił ponad wszystkim głową Kościoła,
(23) który jest Jego ciałem, pełnią Tego, który wypełnia wszystko we wszystkim.
2
(1) A was, którzy umarliście z powodu waszych występków i grzechów,
(2) w których kiedyś chodziliście na modłę czasu tego świata zgodnie z [rozkazami] władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który działa teraz w synach nieposłuszeństwa,
(3) wśród których i my wszyscy kiedyś żyliśmy w pożądliwościach naszego ciała, pełniąc wolę ciała i zmysłów, i podobnie jak inni z natury byliśmy dziećmi gniewu.
(4) Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, z powodu swojej wielkiej miłości, którą nas umiłował,
(5) a gdy byliśmy martwi z powodu grzechów, ożywił razem z Chrystusem. Łaską jesteście zbawieni!
(6) I wraz z Nim wzbudził, i wraz z Nim posadził w niebiosach w Chrystusie Jezusie,
(7) aby w nadchodzących wiekach okazać nadzwyczajne bogactwo Jego łaski, [wyrażające się] w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie,
(8) Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie z was - Boży to dar:
(9) nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił.
(10) Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, które wcześniej przygotował Bóg, abyśmy zgodnie z nimi postępowali.
(11) Dlatego pamiętajcie, że wy, kiedyś poganie według ciała, nazywani nieobrzezanymi przez tych, którzy są nazywani obrzezanymi z powodu obrzezania uczynionego ręką na ciele,
(12) że byliście w tym czasie bez Chrystusa, wyobcowani ze społeczności Izraela i pozbawieni przymierzy obietnicy, nie mający nadziei i bez Boga na świecie.
(13) Lecz teraz w Chrystusie Jezusie, wy, którzy kiedyś byliście daleko, staliście się blisko we krwi Chrystusa.
(14) On bowiem jest naszym pokojem, [On], który uczynił z dwojga jedno, i zburzył mur wrogości stojący pośrodku. W swoim ciele
(15) unieważnił Prawo przykazań [wyrażone] w pouczeniach, aby z dwóch stworzyć w Sobie jednego, nowego człowieka, zaprowadzając pokój,
(16) i obu pojednać w jednym ciele dla Boga przez krzyż, zabijając wrogość w sobie samym.
(17) A gdy przyszedł, ogłosił Ewangelię o pokoju wam, którzy byliście daleko, oraz pokój tym, którzy blisko,
(18) ponieważ przez Niego mamy dostęp - jedni i drudzy - w jednym Duchu do Ojca.
(19) Tak więc już nie jesteście cudzoziemcami i przybyszami, lecz jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga,
(20) zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, którego kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus,
(21) na którym cała budowla jest zespolona [i] wyrasta na święty przybytek w Panu,
(22) w którym i wy wspólnie jesteście budowani na mieszkanie Boga w Duchu.
3
(1) Z tego powodu, ja Paweł, jestem więźniem Chrystusa Jezusa za was pogan,
(2) bo przecież słyszeliście o rozpowszechnianiu łaski Bożej, która została mi udzielona ze względu na was,
(3) że przez objawienie została mi objawiona tajemnica, tak jak powyżej krótko opisałem.
(4) Dzięki temu, czytając to, możecie zrozumieć, jak pojmuję tajemnicę Chrystusa,
(5) która nie była znana synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, a teraz została objawiona Jego świętym apostołom i prorokom w Duchu,
(6) że poganie są współdziedzicami, współczłonkami ciała i wspólnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię,
(7) której zostałem sługą zgodnie z darem łaski Bożej, która została mi dana na skutek działania Jego mocy.
(8) Mnie, najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: głosić poganom jako Ewangelię niezgłębione bogactwo Chrystusa
(9) i wywieść na światło wobec wszystkich, na czym polega realizacja tajemnicy od wieków ukrytej w Bogu, który wszystko stworzył,
(10) aby teraz poprzez Kościół została oznajmiona władzom i zwierzchnościom w niebiosach różnorodna mądrość Boga,
(11) zgodnie z postanowieniem, które powziął przed wiekami, a które zrealizował w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.
(12) W Nim mamy swobodny dostęp [do Boga] z ufnością przez wiarę w Niego.
(13) Dlatego proszę, abyście nie zniechęcali się z powodu moich utrapień, [które znoszę] dla was, bo to jest waszą chwałą.
(14) Z tego powodu zginam moje kolana przed Ojcem,
(15) od którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo w niebiosach i na ziemi,
(16) aby według bogactwa swojej chwały umocnił w was przez swojego Ducha wewnętrznego człowieka,
(17) aby Chrystus zamieszkał przez wiarę w waszych sercach. Abyście zakorzenieni i ugruntowani w miłości
(18) zdołali pojąć wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość, długość, wysokość i głębokość,
(19) i poznać miłość Chrystusa, która przewyższa wiedzę, abyście zostali napełnieni całą pełnią Bożą.
(20) A temu, który według mocy działającej w nas może uczynić daleko więcej ponad to, o co prosimy lub myślimy,
(21) temu chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie we wszystkich pokoleniach na wieki wieków. Amen.
4
(1) Dlatego wzywam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali zgodnie z powołaniem, do którego zostaliście powołani.
(2) z całą pokorą i łagodnością, z wyrozumiałością, znosząc jedni drugich w miłości.
(3) Starajcie się zachowywać jedność Ducha w więzi pokoju.
(4) Jedno ciało i jeden Duch, jak i zostaliście powołani do jednej nadziei waszego powołania.
(5) Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest.
(6) Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
(7) A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa.
(8) Dlatego [Pismo] mówi: Wstąpił na wysokość, wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary.
(9) A to, że wstąpił, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zszedł do niższych części ziemi?
(10) Ten, który zszedł, jest tym samym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wypełnić wszystko.
(11) I On ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, jeszcze innych pasterzami i nauczycielami,
(12) aby przygotować świętych do dzieła służenia w celu budowania ciała Chrystusa,
(13) aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości na miarę pełnej dojrzałości Chrystusa.
(14) Abyśmy już nie byli niemowlętami miotanymi przez fale i unoszonymi byle powiewem oszukańczej nauki przebiegłych ludzi, [co prowadzi] do zwiedzenia,
(15) lecz abyśmy szczerzy w miłości wrastali w Tego, który jest Głową - w Chrystusa.
(16) Z Niego całe ciało, zespalane i łączone przez każde podtrzymujące ścięgno stosownie do możliwości każdej jego części, przyczynia się do wzrostu ciała w celu swojego zbudowania w miłości.
(17) To więc mówię i oświadczam w Panu, abyście już nie postępowali, jak postępują poganie w próżności swojego umysłu,
(18) Którzy mają umysł pogrążony w ciemnościach, którzy są pozbawieni życia Bożego z powodu niewiedzy, która jest w nich z powodu zatwardziałości ich serca.
(19) Zatracili oni zdolność odczuwania lęku i oddali się rozpuście, dopuszczając się wszelkiej nieczystości w chciwości,
(20) Ale wy nie tak nauczyliście się Chrystusa.
(21) Jeśli tylko o Nim usłyszeliście i zostaliście w Nim pouczeni, jako że prawda jest w Jezusie,
(22) to - co się tyczy wcześniejszego postępowania - zdejmijcie z siebie starego człowieka, który jest niszczony przez zwodnicze żądze,
(23) odnówcie Duchem wasz umysł
(24) i ubierzcie nowego człowieka, który został stworzony przez Boga w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
(25) Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie prawdę - każdy ze swoim bliźnim - ponieważ jesteśmy członkami jedni drugich.
(26) Gdy jesteście rozgniewani, nie grzeszcie. Niech słońce nie zachodzi nad waszym gniewem.
(27) Nie ustępujcie miejsca diabłu!
(28) Kto kradł, niech już nie kradnie, za to niech zarabia [na życie] pracą własnych rąk, aby miał z czego przekazywać datki dla potrzebującego.
(29) Niech z waszych ust nie wychodzi żadne zgniłe słowo, lecz tylko dobre, w celu budowania, aby, gdy zajdzie potrzeba, przyniosło pożytek słuchającym.
(30) I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście opieczętowani na dzień odkupienia.
(31) Wszelka gorycz, gniew, wzburzenie, krzyk i bluźnierstwo niech zostanie usunięte spośród was wraz z wszelką złością.
(32) Stańcie się jedni dla drugich łagodni, serdeczni, przebaczając sobie wzajemnie, jak i Bóg przebaczył wam w Chrystusie.
5
(1) Bądźcie więc naśladowcami Boga jako umiłowane dzieci
(2) i postępujcie w miłości, jak i Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas w darze i ofierze dla Boga jako przyjemną woń.
(3) A nierząd i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wśród was wymieniane, jak przystoi świętym.
(4) także bezwstyd, wygłupy i sprośne żarty, które nie przystoją, lecz raczej wdzięczność.
(5) To bowiem wiedzcie na pewno, że żaden rozpustnik, nieczysty ani chciwiec - to jest bałwochwalca - nie ma dziedzictwa w Królestwie Chrystusa i Boga.
(6) Niech nikt was nie zwodzi pustymi słowami, z powodu których przychodzi na nieposłusznych synów gniew Boży.
(7) Nie bądźcie więc ich wspólnikami!
(8) Dawniej byliście bowiem ciemnością, a teraz jesteście światłem w Panu. Postępujcie więc jak dzieci światła,
(9) bo owoc światła przejawia się we wszelkiej dobroci, sprawiedliwości i prawdzie.
(10) Dociekajcie, co poboba się Panu.
(11) I nie miejcie nic wspólnego z bezowocnymi uczynkami ciemności, lecz raczej je poskramiajcie.
(12) Bo o tym, co się u nich dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.
(13) Lecz wszystko, co jest godne potępienia, wychodzi na jaw dzięki światłu,
(14) bowiem wszystko, co jest ujawniane, jest światłem. Dlatego mówi: Wstawaj, który śpisz, i powstań z martwych, a oświetli cię Chrystus.
(15) Zwracajcie więc szczególną uwagę na to, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, lecz jako mądrzy,
(16) wykorzystując czas, bo dni są złe.
(17) Dlatego nie bądźcie niemądrzy, ale [starajcie się] zrozumieć, co jest wolą Pana.
(18) I nie upijajcie się winem, które powoduje rozwiązłość, ale napełniajcie się Duchem,
(19) przemawiając do siebie psalmami, hymnami i pieśniami duchowymi, śpiewając pieśni i śpiewając psalmy Panu w waszych sercach.
(20) Dziękujcie zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w imieniu naszego Pana, Jezusa Chrystusa.
(21) Bądźcie sobie nawzajem podporządkowani w bojaźni Chrystusa:
(22) żony swoim mężom jak Panu -
(23) bo mąż jest głową żony, tak jak i Chrystus jest głową Kościoła i zbawicielem ciała.
(24) Lecz jak Kościół jest podporządkowany Chrystusowi, tak i żony mężom we wszystkim.
(25) Mężowie, miłujcie żony, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie,
(26) aby go uświęcić, oczyszczając kąpielą wodną w słowie,
(27) aby przed sobą samym stawić Kościół chwalebny, bez zmazy i skazy, czy czegoś w tym rodzaju, ale aby był święty i nieskalany.
(28) Tak też i mężowie powinni miłować swoje żony jak swoje ciała. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje!
(29) Nikt bowiem nigdy nie nienawidził swojego ciała, ale je żywi i troszczy się o nie tak, jak Chrystus o Kościół,
(30) bo jesteśmy członkami Jego ciała.
(31) Dlatego człowiek opuści ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną, i będą dwoje w jednym ciele.
(32) Tajemnica to wielka, ja zaś odnoszę ją do Chrystusa i Kościoła.
(33) Tak więc niech każdy z was miłuje swoją żonę jak siebie samego, a żona niech szanuje męża.
6
(1) Dzieci, bądźcie posłuszne waszym rodzicom w Panu, bo to jest sprawiedliwe.
(2) Szanuj swojego ojca i matkę - to jest pierwsze przykazanie z obietnicą -
(3) aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi.
(4) A [wy], ojcowie, nie pobudzajcie waszych dzieci do gniewu, lecz wychowujcie je poprzez karcenie i pouczanie Pańskie.
(5) Niewolnicy, z lękiem i drżeniem, w prostocie waszego serca, bądźcie posłuszni panom według ciała, jak Chrystusowi.
(6) Nie służcie dla oka, aby przypodobać się ludziom, lecz jak niewolnicy Chrystusa, którzy wypełniają wolę Boga z duszy,
(7) służąc dobrowolnie, jak Panu, a nie ludziom,
(8) wiedząc, że każdy, kto uczyni coś dobrego, otrzyma to [z powrotem] od Pana - czy to niewolnik, czy wolny.
(9) A [wy], panowie, postępujcie wobec nich tak samo, rezygnując z groźby, wiedząc, że zarówno ich jak i wasz Pan jest w niebiosach, i że wszystkie osoby traktuje tak samo.
(10) W końcu, umacniajcie się w Panu i w potędze Jego mocy.
(11) Załóżcie kompletną zbroję Boga, abyście mogli się ostać wobec zasadzek diabła.
(12) Gdyż nie walczymy z krwią i ciałem, lecz z władzami, mocami, władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami na wyżynach niebiańskich.
(13) Dlatego przyjmijcie kompletną zbroję Boga, abyście mogli przeciwstawić się w dniu złym i, dokonawszy wszystkiego, ostać się.
(14) Stójcie więc, mając przepasane wasze biodra Prawdą, mając założony pancerz sprawiedliwości,
(15) nogi obute gotowością [do głoszenia] Ewangelii pokoju.
(16) Przede wszystkim weźcie tarczę wiary, za pomocą której będziecie mogli ugasić wszystkie ogniste pociski złego,
(17) Weźcie także hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest Słowo Boże.
(18) W każdej modlitwie i prośbie, módlcie się o każdej porze w Duchu, i tak czuwając z całą uporczywością, proście za wszystkich świętych
(19) i za mnie, aby zostało mi dane słowo, gdy śmiało otworzę swoje usta, aby objawić tajemnicę Ewangelii,
(20) którą głoszę w kajdanach, abym ją wypowiedział tak, jak powinienem powiedzieć.
(21) A żebyście wiedzieli i wy o moich sprawach, co porabiam, wszystko oznajmi wam Tychik, umiłowany brat i wierny sługa w Panu,
(22) którego posłałem do was w tym celu, abyście dowiedzieli się, co u nas, i aby pokrzepił wasze serca.
(23) Pokój braciom i miłość z wiarą od Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa.
(24) Łaska ze wszystkimi, którzy miłują naszego Pana, Jezusa Chrystusa [miłością] niezniszczalną.